قالی بافی در دوره سلجوقیان
با گذشت زمان و به خصوص بعد از جنبش استقلال طلبانه،بار دیگر هنر ورشته قالی بافی در ایران جان دوباره گرفت و احیاءشد و رونق و پیشرفت خود را در پیش گرفت.
در سال ۴۱۶ شمسی بود که ترکان سلجوقی محدوده وسیعی از خاک ایران را به تصرف خود درآوردند و در آذربایجان و نواحی مرکزی و غربی ایران مستقر شدند.با این تصرف،زبان و فرهنگ سلجوقیان وارد سرزمین ما شد و با هنرو فرهنگ ایران مخلوط گردید که نتیجه این تغییر را میتوان در طرح های قالی ایران در دوره سلجوقیان دید.
امروزه از فرش های ایرانی آن دوره اثری وجود ندارد,ولی به احتمال زیاد تشابه آن را با نمونه فرش هایی که در مسجد علاءالدین قونیه دیده شده اند میتوان چگونگی طرح و نقش آن را حدس زد.البته با اطمینان در این زمینه نمیتوان گفت ولی طرح های قالی این زمان با خطوط شکسته و بدون انحناء بوده و همچنین ظرافت بافت آن نیز به فرش های دوره بعد نمیرسیده است.
رونق و پیشرفت هنر قالی بافی در ایران تا زمان حمله مغول ادامه یافت؛در اشعار منوچهری،ناصرخسرو،انوری،عنصری به قطعات و قصیده هایی بر میخوریم که در آن از قالی و رنگرزی در ان در دوره سخن گفته شده است.اما با هجوم مغول،هنر قالی بافی مانند سایر فعالیت های هنری تا مدتی متوقف شد.البته ناگفته نماند که با حمله مغول بقیه هنر ها و علم دچار پس رفت شد و نزدیک به چند سال کشور عزیزمان عقب افتاد.
فرش ابریشم کرباسی[مرکز تولید و فروش فرش ابریشم قم و فرش اصفهان]